اخبار

محمد مهدی به آرزویش رسید

محمد مهدی با قلب پیوندی و دلی سرشار از عشق و اراده ای آهنین در رشته پزشکی در دانشگاه پذیرفته شد.

محمدمهدی جاویدان در سال ۹۷ با ایثار و جانبخشی خانواده اهداکننده و همراهی تیم درمان به سرپرستی دکتر محمد‌مهدوی، قلب دریافت کرد.

از او درباره حال و روزش قبل از پیوند پرسیدیم: 

روزهای بسیار سختی بود، در بازه زمانی قبل از پیوند شکم دردهای متعدد و تنگی نفس‌های شدید داشتم که واقعا دشوار و اذیت کننده بود… تنها راه بازگشتم به زندگی عمل پیوند قلب بود که خداروشکر با ایثار خانواده اهداکننده‌ای کمتر از ۷۲ ساعت قلب برایم پیدا شد و در تیر ماه ۱۳۹۷ قلب جدید در بدنم کاشته شد.

تو موفق شدی که علاوه بر غلبه بر بیماری و روزهای سختی که داشتی به آرزوت برسی و دست از تلاش نکشیدی همان‌طور که میدانی بیش از 26 هزار بیمار در لیست انتظار پیوند وجود دارند که تنها راه نجات آن‌ها دریافت عضو از افراد مرگ مغزیست، خطاب به بیماران لیست انتظار چه پیامی داری؟ 

از تمام بچه‌های در لیست انتظار خواهش می‌کنم که حتما و در وهله اول توکل به خدا داشته باشند و این را بدانند که صبوری راهگشای این مشکل خواهد بود چون خودمن هم لحظه به لحظه این تجربه را دارم

چه چیزی به تو امید میداد که صبور و با اراده باشی؟ 
انگیزه من تنها رسیدن به نقطه‌ای بود که بتوانم عضو کوچکی از تیم بزرگ و توانمند پروفسور مهدوی باشم و به جامعه خدمت کنم و من الان بعد از دو سال تلاش و نتیجه نافرجام بالاخره موفق شدم وارد دانشکده پزشکی بشم.

برای خانواده‌ای که قلب عزیزشان الان در بدن تو تداوم زندگی پیدا کرده چه پیامی داری؟ 
از خانواده عزیز و فداکار اهداکننده، برای جان دوباره بخشیدن و فرصت زندگی که به من دادند کمال تشکر و قدردانی را دارم

محمد مهدی، پدر و مادر خودت الان چه حسی دارند؟ 
حس پدر و مادر من اصلا قابل بیان و توصیف نیست. امیدوارم بتونم با مسیری که پیش میروم قدردان زحمات عزیزانم باشم؛ چون مسیر کنکور یه راه پر فراز و نشیب، و نیازمند صبوری تمام  اعضای خانواده است.
من دلم می‌خواهد تشکر ویژه‌ای هم داشته باشم از جناب آقای دکتر مهدوی عزیز که فراتر از یک پزشک، رسالت پدری را در حق من تمام و کمال ادا کردند.

در پایان با روح بزرگ فرد جانبخشی که امانت‌دار قلب او هستی چه کلامی داری؟ 
کاش می‌‌بودی و با چشم خودت می‌‌دیدی
که چگونه نفسم با غم تو درگیر است
تارهای نفسم را به زمان می‌‌بافم
که تو شاید برسی، حیف که بی‌تاثیر است

انتهای پیام//